Column Katinka

Energie

De zon schijnt. Ik loop met 6 jonge mensen door de wijk. Ze zijn nieuwsgierig naar verhalen, naar plekken waar mensen elkaar ontmoeten. Want daar zit muziek in. Voor school (Albeda) gaan ze op basis van hun ervaringen van vandaag een muziekstuk componeren.
Ze kijken, ze vragen, ze luisteren en ze swingen nu al.
De zon schijnt. Ik loop met 5 jonge mensen door de wijk. Ze vragen zich af welke invloed het wonen in het Oude Westen op de gezondheid van de bewoners heeft. Die vraag heeft nauwelijks iets met hun studie (Erasmus) te maken, maar ze zijn ermee bezig omdat het ze interesseert. Ze kijken, ruiken, luisteren en in hun hoofden zie je de onderwerpen en vragen ontstaan waar ze met bewoners over willen praten.
De zon schijnt. Ik loop in het Wijkpark langs de kraampjes van de Pop-up Bazaar. Bij een tafeltje schilderen 3 kinderen een vrolijk masker. Een meisje is boos, ze heeft iets gekocht bij een kraampje, maar zag later iets mooiers en wilde het gekochte inleveren zodat ze geld had voor het mooiere.
Maar ze kreeg het niet. ‘Zo gaat dat niet in het leven’, had de vrouw achter het kraampje gezegd: ‘Leer er maar van.’ Het meisje was boos, maar maakte ondertussen een prachtig gekleurd, vrolijk masker. Als je dat op je hoofd zet kun je niet langer boos blijven.
De zon schijnt. Ik breng de Hiero ’s rond, vol wetenswaardigheden en activiteiten van leuke mensen in een mooie wijk. Voor mij lopen 2 vrouwen luid te praten in een taal die ik niet ken. Ze zien me: ‘Het is toch verschrikkelijk?’ vragen ze mij. Ik roep vrolijk terug: ‘Ik weet het niet, ik kan jullie niet verstaan, maar voel wel dat de zon schijnt.’
De zon schijnt, ik zie jonge mensen touwtje springen op het plein, iets minder jonge mensen zitten op de drempel van hun voordeur een sigaretje te roken, nog minder jonge mensen zitten op een bankje voor de Leeuwenhoek te kijken naar mensen, jong en oud, die voorbij lopen.
De winter komt eraan, ik weet het. Misschien daarom dat het een en al genieten is van de zon. Wat wil een mens nog meer.

Katinka

Beste Buurtkerk vrienden,
Vanaf 11 hoog kijk ik nu op de prachtige boomtoppen met de kleuren van de herfst… het is helder weer, een prachtige blauwe lucht met kleine wolkjes en ja hoor, de Euromast is ook te zien. Wel een verschil met ons vroegere uitzicht op weilanden, koeien, schapen, vogels; maar ook prima !
Komen jullie na de dienst een kopje thee drinken, of een glaasje ?
Wat dachten jullie van 9 februari ? De tram rijdt vanaf de Kruiskade helemaal naar Holy, dat moet toch te doen zijn.. fietsen kan ook prima. Hier kan je ook nog gratis parkeren…

In de Union is het tegenwoordig lekker druk, op elk moment is er wel een groep. We gaan met de eetclub gezellig sinterklaas vieren; dankzij een gulle gift, laten we ons verwennen met warme cadeaus…  daarna de Union versieren voor de Kerst tijd. Rita verheugt zich nu al op de gezellige lichtjes. Natuurlijk is er een gezellig samenzijn na de kerstavond viering en proosten op het nieuwe jaar op zondag 5 januari.

Het zijn barre tijden in de wereld, we hebben elkaars warmte en gezelligheid hard nodig. Een mooi thema voor de kersttijd : ‘help je me hopen’.. hoe houden we het vol en de moed erin.
In dit bulletin staan ook verhalen van hoop. Het stuk van Mak, onze voorzitter van de Stichting Wijkpastoraat Rotterdam West, van Tytsia, altijd op zoek naar verbindende woorden en wat zijn we ook dankbaar voor haar en Peter, met hun prachtige muzikale begeleiding elke zondag ! Lies stuurt altijd een liefdevol stukje waarbij ze om zich heen kijkt naar alle mooie dingen. We missen haar in de vieringen, ze hoopt steeds op een beter verbinding met vervoer…
Deze keer een interview met Juliette, al jarenlang een trouwe bezoekster van onze vieringen. Trouw en altijd vrolijk en gezellig !Zo, met het zeker weten dat we elkaar trouw blijven en naar elkaar omkijken, houden we het vol.. ook in het nieuwe jaar !

“Toen ik pas hier was, zo’n 34 jaar geleden, ben ik ook naar een andere kerk gegaan. Maar via Regina en Gerlien, ben ik naar de Buurtkerk gekomen. Met Gerlien heb ik nog in Suriname op kantoor gewerkt.  Ik ken hen van mijn vrijwilligerswerk in De Leeuwenhoek. Werken is heel belangrijk voor mij, wij zeggen : “je werk is je eerste man !” Met een opleiding en werk kan je voor jezelf zorgen. Ik deed ook een opleiding verzorgende hier in Nederland. Ik heb ook altijd gezorgd dat mijn kinderen een goede opleiding gingen volgen. Ze wonen nu wel wat verder weg, in Antwerpen, vroeger ging ik ook vaak naar hen met de Flexbus, maar nu wil mijn lichaam niet zo meer, nu komen ze naar mij toe.
In de Buurtkerk voel ik me thuis, ook al zijn we met een klein groepje, je mag zijn wie je bent. Vanuit thuis heb ik ook geleerd: al ben je alleen, God is dicht bij je. Ik kom bij jullie voor de gezelligheid en ook voor Gods woord. In de Buurtkerk is een ontspannen sfeer. Als ik naar huis ga, ga ik vrolijk naar huis.
Ik houd ook heel erg van zingen. Ik heb 23 jaar op een gospelkoor gezongen. Dan gingen we ook op reis. Door dat koor ben ik in veel plaatsen geweest. Maar in de Corona tijd zijn we gestopt, sommige mensen zijn weg gegaan en ook doordat ik een nieuwe knie kreeg lukte het niet meer. Ik kan niet meer zo lang staan.

Maar ik zit niet stil hoor, ik ga naar handwerkles , elke donderdag gaan we knutselen en nu wil ik ook naar Tabletles, want die heb ik gekregen van mijn kinderen. Vrijdagmiddag ga ik altijd lunchen, dat is gezellig dan kom ik andere mensen tegen.
Ik hou erg van wandelen; ik ben elke dag op pad; ik moet ook elke dag iemand zien. Soms ga ik naar het centrum, dan kom ik Xiomara tegen. Of ik kom naar de eetclub op woensdag.
Als er ergens problemen zijn, ga ik mijn mond niet houden, of ga ik gewoon weg. Ik houd niet van problemen!Maar ik help wel graag mensen, dan maak ze wegwiijs, waar ze naar toe kunnen. Ik vind het fijn: als ik kan helpen, doe ik dat graag! Dat doe ik met plezier! 

Heel belangrijk  is ook dat je een beetje kan lachen, daar houd ik van, van humor.. dat kan ook bij jullie in de Buurtkerk, er is altijd wel iets te lachen..."

Dankjewel Juliette voor je mooie verhaal en je vrolijkheid.. we zijn altijd blij als je in de Buurtkerk komt! 

Bernadette